Sunday, February 27, 2005

Random Thoughts in Taglish


I think I'm one of those people who refuse to grow up. No, not because I'm always mistaken as a freshman student or that I still watch cartoons. Maybe it's because I don't know how i will deal with things that 'adult' life has to offer - jobs, romantic relationships, money matters, etc. I like things the way they are for me right now. I like my messy, unorganized yet happy, academic kind of life as of the moment (wow, grammatically correct pa ba to? ). But eventually (and hopefully) I will have to graduate, get a job, take care of my parents and sisters and all that. Yes, like everyone else, I will grow up. But hey, I still officially have 2 years of student life. I just wish I can make the most out of it.



Ok, tama na ang english englishan. Ano nga ba ko ngayon? Basta, isa lang akong normal na estudyante na walang ibang pangarap kundi ang maging isang manunulat. pwede na rin maging prof sa uplb pero ibang kwento na yun. Isang malaking problema: hindi na naman ko nagsusulat. bakit ang tamad ko ngayon, bakit?! marunong pa ba ko? hay nako, wag kayong maniwala sa mga testi. pero promise, magbabagong buhay na ko. magsusulat na ko ulit. sasama na ko sa morning walks. para bago man lang ako mamatay, masasabi kong mamamatay akong sinusubukang maabot ang pinakamatindi kong pangarap (naks, drama!).



tama na tong kalokohan na to. pagkabasa nyo nitong tungkol sa kin at kaibigan nyo pa rin ako, salamat ng marami. :)



(p.s.: at kung ikaw si bambam o grammar sensitive na tao, message mo na lang sa kin yung corrections. i'll be happy to edit this para sa yo)